یا حسین

دیگر از من

انتظاری نداری

و من هنوز

سرشارم از انتظار..

شاعرانه

متاع تفرقه در کار ما همین دل بود

خداش خیر دهد آنکه این ربود از ما...

شاعرانه

تمام هفته گناه و غروب جمعه دعا..

کمی خجالت از این انتظار هم خوب است

شاعرانه

در باد شمیم معجری می آید

انگار شبیه مادری می آید

چون ظلمت یأس بر دلت چیره شود

از دور سه ساله دختری می آید

شاعرانه

ای پیر طریق دستگیری فرما

طفلیم در این طریق پیری فرما

فرسوده شدیم و ره به جایی نرسید

یارا تو در این راه امیری فرما...

شاعرانه

ناگهان شاعری پریشان شد ، گریه گریه رسید تا باران

در خیالش دوباره می بارید ، روی لب های خیمه ها باران

در هیاهوی گرم و مبهم باد ، نیزه در نیزه عشق رفت از یاد

یک سبد گل میان دشت افتاد ، باد فریاد شد بیا باران

خط خون لحظه های تنهایی ، ابر ها مانده در معمایی

اینکه طوفان بی قرار غروب ، گریه های خداست یا باران

شب پایان و روز آغاز است ، فصل پرواز و عشق و اعجاز است

دفتر انتخاب ها باز است ، ابتدا عشق و انتها باران

شاعر افتاده در خیابانی ، که دو سویش به کهکشان وصل است

السلام علیک یا خورشید ، السلام علیک یا باران...

پی نوشت:حمید رضا برقعی

کمی طنز